22 trafione trójki nie starczyły. Bucks – Mavs 122-107

Bucks nie wypuścili z rąk 22 punktowej przewagi, mimo tego, że Mavs rzucali trójki jak szaleni (22/53) , a Dirk miał +14 w 18 minut na parkiecie. Dziwny mecz w Dallas zakończony 41 zwycięstwem Bucks w tym sezonie (pierwszym w Dallas od 5 lat). Dodatkowo, Ersan wyprzedził Ray’a Allena na liście meczów rozegranych w barwach Bucks (495), a Giannis jest już liderem ligi we wsadach (197).

Spotkanie mogło się skończyć zupełnie inaczej. Nie dość, że prawie wypuściliśmy z rąk 22 punktową przewagę (w czwartej kwarcie Mavs doszli nawet na 8 punktów), to jeszcze Mavs prawie pobili rekord klubu w liczbie trafionych trójek (zabrakło jednej). Bucks z kolei od początku dominowali pod koszami (do przerwy 44-16 z pomalowanego), Luka (20 punktów) niby robił swoje przez cały mecz, trafiał szalone stepbacki i szkolił Ersana pod koszem, ale jednak był znacznie mniej widoczny niż w pierwszym meczu tych drużyn. Trzeba mieć dużo szczęścia (albo dużo Giannisa), żeby wygrać z drużyną, która trafia 22 z 53 trójek, a w dodatku samemu rzuca się z 28% skutecznością za trzy.

Giannis stanął na wysokości zadania i nie pozwolił Kozłom przegrać tego spotkania zaliczając 29 punktów (13/19 z gry), 17 zbiórek i 5 asyst. W pierwszej kwarcie znowu zaliczył airballa za trzy, ale zapomniał o tym dwa posiadania później, kiedy trafił z czystej pozycji. Budenholzer powtarza mu to cały sezon: „Jak jesteś wolny – rzucaj!”

Dużo pomógł też Brogdon, który pod nieobecność Middletona (odpoczynek) skończył mecz z 18 punktami. Również z 18 punktów dorzucił Bledsoe, a Brook Lopez uzbierał 20 – w tym trzy po perfekcyjnie wymierzonej trójce o deskę. Połamał też przy okazji parę kostek:

Co się rzuciło w oczy:

  1. Bucks całkowicie dominowali pod koszami, zdobywając 80 punktów z pomalowanego (Mavs tylko 26).
  2. Mavs z kolei trafili więcej rzutów za trzy (22/53) niż za dwa (14/34). W tym sezonie zdarzyło się to tylko czterokrotnie, żeby drużyna trafiła 20+ trójek i mniej niż 15 razy za dwa.
  3. W ostatniej minucie meczu w NBA zadebiutował Trey Duval, trafił layupa i podał za plecami do Ersana.

    Kostas znowu nie dostał szansy, żeby zagrać 1-on-1 z Giannisem.

  4. To była pierwsza wygrana Bucks w Dallas od pięciu lat.
  5. Giannis miał w tym meczu 6 wsadów i tym samym awansował na pierwsze miejsce w lidze ze 197 dunkami. Na drugie miejsce spadł Rudy Gobert – 194.
    Giannis zagrał w 51 meczach, Gobert w 55.
    Giannis idzie na około 305 dunków. Gobert na ~289.
    Zapowiada się, że rekord Dwighta Howarda (269 wsadów) zostanie w tym roku zniszczony.
  6. Ersan Ilyasova rozegrał swój 495 mecz w barwach Bucks i awansował na 10 miejsce all-time. Pełna lista:
    Junior Bridgeman – 711 meczów
    Sidney Moncrief – 695
    Bob Dandidge – 618
    Jon McGlocklin – 595
    Brian Winters 582
    Paul Pressey 580
    Michael Redd 578
    Glenn Robinson 568
    Marques Johnson 524
    Ersan Ilyasova 495
    Ray Allen 494
    Dużo i często się z niego śmieję, ale Ersan jest Kozłem pełną gębą!

Kolejny mecz przed Bucks: w sobotę u siebie z Orlando. Szansa na season sweep.

PS. Jeśli jeszcze nie polubiłeś Katie George, to teraz jest dobra pora na nadrobienie zaległości.

Reklama

Błyskawiczny recap: przegrywamy z Mavs 104-106

Być na targach narzędziowych w Sosnowcu (gdybyś był w okolicy i chciał pomachać, to śmiało) i ogarniać mecze ma swoje plusy – jak mecz zaczyna się o 2:30, a impreza dopiero się zaczyna, odpada cały problem ze wstawaniem w środku nocy. Gorzej, że nagle wychodzisz z pokoju i mówisz dobranoc, bo Bucks zaczynają preseason. Niestety, mecz zaczęliśmy od porażki 104-106 pomimo szaleńczego pościgu w czwartej kwarcie, w której odrobiliśmy dwucyfrową stratę i o mały włos nie zakończyliśmy tego meczu w pełni niezasłużonym zwycięstwem.

Tak bardzo błyskawicznie dzisiaj:

  1. Henson brał przed meczem coś, co bardzo by mi się dzisiaj przydało. Podręcznikowy dzień konia: 13 minut, 11 punktów, 4 zbiórki i 2 asysty. Ale nie podniecajmy się – to dalej tylko John Henson. To samo tyczy się Vaughana, który rzucił 20 punktów z ławki i wyrósłby na bohatera, gdyby tylko trafił game winnera.
  2. W meczu nie zagrał Giannis, który jeszcze nie wrócił do siebie po śmierci ojca i spędza czas z rodziną.
  3. Nie zobaczyliśmy też Makera, który skręcił kostkę i nie będzie grał przez co najmniej tydzień.
  4. Pod nieobecność Antka i Thona, w pierwszej piątce wyszli DJ Wilson i Sterling Brown.
  5. Mecz jak to preseason – dzielenie czasu na wszystkich zawodników, trzy osoby na trybunach.

Warto było wychodzić z imprezowego pokoju, żeby zaliczyć pierwszy mecz w sezonie?

WARTO!

Preseason: Bucks – Mavs 88:74

Bucks – Mavs 88:74

Widziałem, że pierwszy mecz Bucks jaki obejrzę w tym sezonie będzie musiał mieć jakąś specjalną otoczkę. Ale nigdy bym nie powiedział, że obejrzę go na raty w dwa dni, w drodze z i do pracy. Na telefonie. Stojąc w korkach. W między czasie zdałem sobie sprawę też z kolejnej rzeczy – wszystkie wakacyjne turnieje, mecze preseason i nieustanne oczekiwanie na pierwszy gwizdek w sezonie zasadniczym mija z roku na rok co raz szybciej. Nie wiem, czy to kwestia tego, że czas między sezonami jest gęsto zapychany, tak że nawet nie ma się kiedy nudzić. Czy też wszystko spowodowane jest tym, że z roku na rok tak bardzo przybywa nam wszystkim pracy i dodatkowych zajęć, że czas między finałami a wigilijnymi spotkaniami mija szybciej niż faza na słuchanie nowego singla Justina Biebera. O, jaki zajebisty beat („bejbe bejbe bejbe oooo oOOO”) iii  chuuj.

Tymczasem Michał nie dał mi w spokoju odpoczywać i chwała mu za to: na zkrainynba.com możecie przeczytać moich parę słów na temat zbliżającego się sezonu Bucks. A mimo tego, że mecz z Mavs odbył się dwa dni temu, zapraszam do bardzo subiektywnej oceny.

Czytaj dalej „Preseason: Bucks – Mavs 88:74”

Bucks mają kolejnego znaczącego inwe$$$tora.

nbamoneyJak podaje bizjournal.com, wczoraj odbyło się pierwsze oficjalne przedstawienie trzeciego po Larsym i Edensie współwłaściciela Bucks. Jest nim Jamie Dinan, który podobnie jak Lasry i Edens, zajmuje się zarządzaniem funduszami hedgingowymi w Nowym Jorku. Dinan wykupił swoją część Bucks już w lipcu, potem w połowie września pojawiał się często na spotkaniach ze sponsorami. Nie wiadomo ile kosztowało go wykupienie udziałów, ale portal podaje, że stał się trzecim największym udziałowcem w klubie.

55-latek jest kolejną osobą, która będzie miała z czego wykładać pieniądze. Dinan w 2013 roku został wyceniony przez Forbesa na 1,6 miliarda dolarów, a na co dzień zarządza aktywami wartymi około 25 miliardów. Co ciekawe, w wywiadach często podkreśla, że zarządzane przez niego fundusze dają średnio 20-30% zysków rocznie. Pomija jednak fakt, że dwa lata przed krachem w 2008 roku (który o mało nie przyczynił się do stracenia wszystkich aktywów) fundusze regularnie traciły na wartości.

Bucks dodatkowo przedstawili grupę nowych, lokalnych inwestorów z Milwaukee, wliczając w to najprawdopodobniej największą grupę czarnoskórych inwestorów w historii NBA (takie rzeczy i statystyki możliwe są tylko za oceanem. Ich udziały pewnie mieszczą się w 5%, ale w trzech różnych źródłach przeczytałem, że staniowią „najliczniejszy kolektyw prominentnych, afro-amerykańskich przedsiębiorców z Milwaukee”. Uwielbiam coś takiego, Stanisław Anioł byłby dumny…)

Wracając do Dinana – podobno kocha Bucks od 1970 i czasów Oscara Robertsona, jest zachwycony tym, że trenerem jest Kidd i głęboko wierzy w świetlaną przyszłość Bucks. A ja głęboko wierzę w to, że kupieni po zaniżonej cenie Bucks za parę lat staną ię fantastycznym powodem do zarobienia grubych milionów. I to liczonych w setkach milionów. Kilka podobnych przykładów:

1. Grousbeck kupił Celtics w 2003 roku za 360 milionów. Teraz są warci około 730 milionów.

2. Jordan kupił Bobcats za 175 milionów. Obecna wartość: 315 milionów.

3. Reinsdorf w 1985 kupił Bulls za 16 milionów (szesnaście!). Obecna wartość: 800 milionów.

4. Cuban w 2000 dał 280 milionów za Mavs. Obecna wartość: 685 milionów.

5. Hebbert Simon kupił Pacers w 1983 za 10 milionów (dziesięć!). Obecna wartość: 383 miliony.

Czy muszę podawać więcej przykładów? Mając pieniądze, głowę na karku i doświadczenie w zarządzaniu, na posiadaniu klubu NBA naprawdę ciężko jest utopić pieniądze (wiem z autopsji, bo w Championship Managerze zawsze byłem multimiliarderem).

Nawet, jeśli mówimy o klubie ze środka kukurydzianego pola, gdzie główne role odgrywają (1) debiutant, (2) grecki mutant, który alkohol legalnie będzie mógł kupić za dwa lata, (3) jarający trawę, jednoręki bokser bez oka i (4) trener, który po rozbiciu samochodu po pijaku poszedł po kolejne pół litra, żeby świętować fakt, że żyje, po czym wrócił do domu i w euforii dał żonie na rocznicę  ślubu dwa proste w oko, sierpa w ucho i uppercuta na deser.

James Dinan. Wes Edens. Marc Lasry. Wiedzą co robić, żeby zarobić.

Nie zdziw się, jak w trzy lata po wybudowaniu nowej hali i kilku latach przeciętnych sukcesów (czyli na przykład dwóch regularnych awansów do playoffów), Bucks pójdą w inne ręce za grubo ponad 800 milionów. Być może nawet do Seattle.


Przeczytaj koniecznie:

nbamoney 1. Jak o 3 nad ranem sprzedawałem Bucks

2. Kim są Edens i Lasry i dlaczego ma cię to obchodzić

3. Jak ostatecznie zabezpieczyć przyszłość Bucks w Milwaukee

Spurs, Bulls i Mavs poczuli morderczy oddech Giannisa

antek_gritty

Antek dostał w końcu więcej czasu i patrząc na nasze miejsce w tabeli można liczyć na to, że w kolejnych spotkaniach również będzie mógł wyładować emocje na parkiecie przez ponad 24 minuty.

Jego ostatnie trzy mecze to średnio 12 punktów i 8,3 zbiórek w nieco ponad 30 minut. Nie ma co patrzeć na to, że większość z tego czasu to garbage time. Dla Bucks w tym sezonie cała druga połowa (a niekiedy nawet druga kwarta) to garbage time.

Usiądźcie i obejrzyjcie na spokojnie trzy skróty z udziałem Antka. Kolejno z Mavs, Spurs i Bulls