Jim Owczarski postanowił popsuć mi wieczór (i jutrzejsze wstawanie o 4:55 na siłownię) i nie dał mi iść spać o standardowej 22:30. Jego artykuł o Giannisie (który w całości możecie przeczytać tutaj) jest po prostu zbyt dobry, nie tylko żeby go nie przeczytać, ale również, żeby czegoś o nim nie napisać.

Twitterowy #AntekBandwagon dopiero się rozkręca, a sezon dopiero przed nami. Za każdym razem, kiedy zastanawiam się, skąd w ogóle tyle zafascynowania grą Antka w głowie mam jego highlightsy z ostatnich meczów. Łatwość wymuszania fauli. Kroki dłuższe od kariery Nasha i Stocktona razem wziętych. Stepback jumper, który wykonuje na takim luzie, jakby to nie była inna czynność od porannego mycia zębów, czy mycia rąk przed jedzeniem. Ta niewiarygodna lekkość bytu na parkiecie mimo tego, że niedługo skończy dopiero 19 lat. Giannis jest jednak przykładem zawodnika, u którego młody wiek wcale nie idzie w parze z brakiem doświadczenia.

Żeby nie tłumaczyć całości, załączam kilka najciekawszych faktów z obszernego artykułu. Wszystkich – WSZYSTKICH – zachęcam do lektury całego tekstu.

Hammond pamięta doskonale trzy dni jakie spędził na hali, mogącej pomieścić góra 500 osób. Na jednej tablicy nie było obręczy, a tablice nie miały sprężyn. Okna były popękane. Drewniane deski od kaloryferów robiły za półki na siłowni.

Rodzinie Giannisa (który jest jednym z sześciorga dzieci) nie było łatwo. Uciekli do Grecji w poszukiwaniu lepszego życia, ale nawet tam było ciężko. 20 lat żyli nielegalnie, bez żadnych dokumentów. Masz dzieci i codziennie musisz żyć ze świadomością, że chodzisz do pracy na czarno. W każdej chwili policja może cię zatrzymać i wysłać z powrotem do domu (rodzice Giannisa uciekli z Nigerii). Rodzina Antetokoumbpo otrzymała obywatelstwo dopiero 9 maja tego roku.

Dla mnie (Giannisa) moi rodzice są moimi bohaterami.

Gdyby Giannis był Einsteinem, albo naukowcem, dalej nie otrzymałby obywatelstwa, bo w Grecji jest 100000 dzieci z tym samym problemem. Ale ponieważ koszykówka jest tu sportem narodowym, łatwiej było mu przejść przez formalne trudności. Niestety, dla pozostałych 100000 dzieciaków, problem obywatelstwa dalej pozostaje nierozwiązany.

Grecy bezustannie winili kolorowych imigrantów jako główną przyczynę problemów ekonomicznych w kraju. Do tego stopnia, że nawet jak Giannis otrzymał obywatelstwo i mógł reprezentować kraj w meczach międzynarodowych, niektórzy ludzie bali się go dotykać. W meczach nie mogli go twardo kryć, bo NIE MOGLI go dotykać!

Giannis, który skończy 19 lat 16 grudnia, gra w koszykówkę dopiero od 5 lat.

Larry Sanders przyznaje, że Giannis ma olbrzymi potencjał, którego nie da się nauczyć – rozmiar, zasięg i szybkość. Ma wszystko, czego potrzebuje zawodnik, żeby stać się wielkim. I co najważniejsze, chłonie wszystko jak gąbka.

Jego dziadek, ojciec oraz starszy brat byli zawodowymi piłkarzami i Giannis chciał iść w ich ślady. „Zawsze chciałem być najlepszy w tym, co robię. Skupiałem się tylko na tej jednej rzeczy. Chcę grać w piłkę. Będę wielką gwiazdą piłkarską. OK, nie udało się. W takim razie koszykówka. Będę wielką gwiazdą koszykówki. Od pierwszego dnia był to mój główny cel. Muszę być najlepszy w tym, co robię. Każdego dnia.

Moje podejście do życia nigdy się nie zmieni. Ostatnio poszedłem oglądać mieszkanie i było za drogie. Ponieważ spędziłeś całe swoje życie w biedzie, liczysz się z każdym groszem. Teraz, nawet jak mam pieniądze, nie chcę wydawać zbyt dużo kiedy coś jest za drogie.

Chętnie bym to skomentował. Napisał z perspektywy starego, doświadczonego 30 latka z duszą 50-letniego profesora językoznawstwa stosowanego, jak bardzo świat potrzebuje takich skromnych ludzi, dla których wartościami przewodnimi nie są dziwki i narkotyki, ale rodzina. Czytałem artykuł trzy razy w ciągu ostatnich kilkunastu minut i za każdym razem zatrzymywałem się na momencie, kiedy wspominał o szacunku dla rodziców. Może to dlatego, że jest jeszcze młody, czuje się z nimi bardzo związany. A może faktycznie teraz dopiero zacznie im się odwdzięczać za to, że przez tak długi okres narażali swoje życie tylko po to, aby ich dzieciom żyło się lepiej niż im.

Strasznie sentymentalne się zrobiło. Caron Butler pewnie popłakał się czytając ten artykuł.