Użytkownik ReasonablySober z forum realGM miał ewidentnie długie okienko trzeźwości i zrobił coś, na co nie wpadłby nikt inny niż on oraz główny bohater poniższego filmu – Khris Middleton.
Poniżej znajdziecie wszystkie (słownie: WSZYSTKIE) kosze zdobyte przez Middletona w swoim pierwszym roku w NBA. Weźcie coś na sen, bo te 15 minut strasznie powoli leci.
Czytaj dalej „ Każdy kosz Middletona w Rookie Season + szokujące odkrycie!”
Od rana chodzi za mną piosenka „I don’t like Mondays” co jest dziwne, bo (1), dzisiaj jest środa, a (2) poniedziałek to jeden z moich ulubionych dni w tygodniu. Nie wiedzieć jednak czemu jak tylko otworzyłem oczy miałem wrażenie, że stanie się dzisiaj coś niespodziewanego. No i proszę – pierwsza lektura przy kawie od razu przyniosła dobre wieści.
Woj: Brandon Jennings oddany do Detroit za Brandona Knighta, Slavę Kravtsowa i Khrisa Meddletona. Jennings GTFO!
Będzie trochę emocjonalnie, ale kocham ten ruch. Nie, żebym był jakimś wielkim entuzjastą talentów Knighta, ale uważam go za zawodnika z o wiele większym potencjałem niż BJ (nieco szersze porównanie na koniec wpisu). Szczególnie, że pozbyliśmy się marudzącej primadonny i tym samym wykonaliśmy plan minimum a ten offseason – POZBYLIŚMY SIĘ JENNINGSA I ELLISA!
Im więcej czytam ostatnio artykułów o Sandersie, tym jeszcze więcej nabieram do niego sympatii, mimo, że już od roku czasu twarzą mojego bloga. Ostatnio pisałem, że Larry doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że będzie liderem Bucks. Teraz te słowa znalazły potwierdzenie nie tylko w głowie samego zawodnika, ale i w głowach innych ludzi, którzy mieli okazję pracować z nim w czasie campu USA.
Larry podzielił się swoimi wrażeniami z przebudowy zespołu dla chłopaków z realGM, gdzie po raz pierwszy przyznał się, że:
Mogę tu spędzić całą swoją karierę. Bucks adoptowali mnie prosto z draftu, przyjęli mnie z miłością i wspierali, nie zależnie od tego, czy grałem czy nie. Wspaniałe uczucie móc teraz coś im oddać. Dać im coś do oglądania i zabawy.
Nauczony przez setki noży połamanych przez właścicieli klubów na plecach zawodników (i odwrotnie) wiem, że zawsze należy czytać takie rewelacje z odpowiednim filtrem. Owszem, Larry jest teraz zadowolony. Jasne, że fantastycznie na pewno mu się czyta i słucha informacje o tym, że jest drugim Dwightem Howardem NBA, tyle, że nie potwornie przepłaconym. I na pewno mógłby tu spędzić całą karierę, pod warunkiem, że od przyszłego roku będzie podobnie przepłacony jak Superman. A jak nie, to z łatwością znajdzie sobie inne miasto, które równie szybko i równie mocno polubi.
Czytaj dalej „Sanders: „Chcę, żeby ludzie mówili o Bucks i myśleli o nas jak o zwycięzcach””
San Antonio Spurs po raz kolejny udowadniają, że znają receptę na budowanie zwycięskiej drużyny. Zatrudniaj zawodników, którzy są dobrzy, pozbywaj się tych, którzy nie są wystarczająco dobrzy. Dlatego zdecydowali się ściągnąć do siebie Belinelliego w miejsce Gary’ego Neala, któremu stanowczo odmówili zapłacenia około półtora miliona Q/O. Gary długo negocjował z kilkoma klubami, aż w końcu zdecydował się przenieść swoje warte 9,7 punktów na mecz talenty do Milwaukee.
Gary w Spurs był, powiedzmy sobie szczerze, przeciętnym graczem, który trafił do doskonale ułożonego systemu, który pozwalał mu wykorzystywać jego największy atut – rzuty za trzy (co prawda tyko 35,5% w zeszłym sezonie, ale w dwóch poprzednich już 42%). Bucks podjęli decyzję o zatrudnieniu kolejnego zawodnika, który opiera swoją grę na rzutach z dystansu, a nie potrafi (i nie lubi) penetrować i grać pod koszem. W zeszłym roku oglądaliśmy horror w wykonaniu Jenningsa/Ellisa, w tym roku szykuje nam się powtórka z rozrywki. Neal jednak, mam taką nadzieję, nie będzie przymierzany do grania na pozycji pierwszego PG, ale jako zmiennik OJa z ławki.
Czytaj dalej „Gary Neal podpisze z Bucks. 2 lata za $6,5 mln.”
Bucks nie przestają zaskakiwać. Wczoraj, ni z tego ni z owego, podpisaliśmy kontrakt z Mirosławem Raduljicą, serbskim centrem, który spędził ostatni rok w Valencii, grając m.in. razem z Lynnem Greerem (który polecił go Hammondowi, tak btw!). Mierzący 216cm center był uważany za jednego z najbardziej utalentowanych centrów młodego pokolenia w drafcie 2010, ale ostatecznie nikt go nie wybrał (podobno olał wszystkie treningi przed draftem i wyszedł na wielkiego buca, dlatego wszyscy go pominęli, mimo, że był typowany na pierwszą rundę). Serwis DraftexpressProfile opisuje go jako zawodnika ze świetnymi parametrami jak na centra: dobrze zbudowany, silny, z niezłym zasięgiem, dobrym chwytem i niezłą kondycją. Dobrze biega do kontr, a kiedy jest pod koszem nie lubi się bawić o tablicę, tylko kończy mocno z góry. Doskonale czuje się w grze tyłem do kosza. Ma kilka swoich ulubionych manewrów, które opanował prawie do perfekcji, stąd jego doskonałe 58% z gry. Może się też pochwalić dobrą pracą nóg. Zobaczymy u niego pełen zestaw, jakim powinien cechować się środkowy: pivoty, haki, drop-stepy, powoli nawet podobno wychodzą mu rzuty z odejścia po obrocie. Do tego dużo widzi, dobrze podaje i jest oburęczny. Wszystko to sprawia, że Mirek jest kolejnym prospektem, w którym Hammond widzi przyszłość Bucks i wsparcie z ławki. Nikt nie pisze o tym, że jest strasznym obrońcą (szczególnie pick’n’rolli), nie potrafi grać przodem do kosza i mimo wytatuowanej ręki i stylu ala Harley Davidson, jest wielkim, europejskim mięczakiem (ale patrząc na to, że będzie uczył się od Zazy, można liczyć, że cojones mu szybko urosną)…
proud Bucks fans since '02 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.