Zaczynamy poznawanie naszych najnowszych nabytków. Pierwszy na tapetę idzie oczywiście wybrany z numerem 14 student Północnej Karoliny John Henson. Poniżej przedstawiam kilka uniwersyteckich osiągnięć tego mierzącego 211cm wzrostu skrzydłowego
PS. czy tylko ja mam ten dziwny głos w głowie, który wydaje dziwne dźwięki niedowierzania, jak widzi, że koleś który właśnie się dostał do NBA urodził się w 1990 roku? W tym samym roku np. inflacja w Polsce wyniosła 1360%, na TVP Wrocław zadebiutowały Fakty, Mazowiecki zniósł Milicję Obywatelską i wprowadził w jej miejsce Policję, zlikwidowano w końcu cenzurę, utworzono PSL, po raz pierwszy wprowadzono religię do szkół, a Wrocław, jako drugie miasto po Warszawie, zostało podłączone do internetu? Masakra, jak czas leci i człowiek zapomina o tak ważnych wydarzeniach. 🙂
Henson jest dwukrotnym Defensywnym Zawodnikiem roku (w latach 2011 i 2012), na trzecim roku został liderem ACC w liczbie bloków i zbiórek. Jest najlepiej blokującym (pod względem średniej na mecz) graczem w historii UNC (2,56 na mecz – 12 miejsce w ACC). Więcej bloków w UCN miał tylko Brendan Haywood. Zanotował double-double w 27 z ostatnich 45 meczów sezonu. Brał udział zarówno w meczach McDonalda i Jordan All-America oraz Nike Hoop Summit w 2009.
Jako pierwszoroczniak zaliczał jedynie 5,7 punktów, 4,4 zbiórki i 1,6 bloków na mecz w niespełna 16 minut na parkiecie. Zajął już jednak czwartek miejsce w ACC z 60 blokami.
Na drugim roku jego średnie skoczyły do 11,7 punktów i był już liderem ACC w średniej bloków (3,2 na mecz, 7 miejsce w kraju) i drugim zbierającym ACC (10,1 na mecz). FoxSports i Yahoo!Sports uznało go za najlepszego obrońcę w kraju. w 15 z 19 meczach ACC rzucił więcej niż 10 punktów, rzucając ze skutecznością 50,6% z gry. 5 razy zbierał więcej niż 15 piłek, w tym rekordowe 18 w finale ACC z Duke. Zaliczył 18 double-double (11 wynik w kraju) i w czasie regionalnych półfinałów miał serię 9 meczów z podwójnym dubletem (najdłuższa taka seria Tar Heela od 1965 roku, kiedy Billy Cunningham miał 10 z rzędu). Został też pierwszym graczem UNC, znowu od czasu wspomnianego Cunninghama, któremu udało się zebrać więcej niż 10 piłek w 15 meczach pod rząd (Cunningham w latach 1962-64 miał 40 bez przerwy). W meczach turnieju NCAA zdobywał średnio 14 punktów, 10,5 zbiórki i 3,8 bloków. Najwięcej bloków w meczu (7) zaliczył w pojedynkach z Lipscomb, NC State i Maryland.
Na trzecim roku grał już średnio 29 minut i w tym czasie udawało mu się zdobywać 13,7 punktów, 9,9 zbiórek i 2,9 bloków na mecz. W meczu z Michigan State ustanowił rekord kariery w blokach, wysyłając w trybuny aż 9 rzutów przeciwników. W 17 meczach miał więcej niż 5 bloków, a w pięciu więcej niż 7 bloków. Został jedynym zawodnikiem ACC, który w tych rozgrywkach zdobywać przeciętnie ponad 10 punktów i 10 zbiórek.
Nieco więcej o Hensonie możecie przeczytać w poprzednim moim wpisie o tym, dlaczego Bucks byli na niego tak napaleni. A już niedługo przedstawię statystycznie naszego drugiego nowego Kozła. Nie odchodźcie od monitorów!
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.