1. Nie da się wygrać meczu, jeśli po pierwszej kwarcie trafia się 11 na 20 rzutów, a w kolejnych trzech jedynie 16-52! Przeskok z 55% na 31% w pozostałej części spotkania był jednak zbyt duży.
2. Wiem, że Salmons jest świeżo po kontuzji, dlatego pojawia się moje pierwsze pytanie – czy póki co warto w ogóle na niego stawiać? Dzisiaj miał 2/14 z gry, w poprzednim meczu 0/4, ale to nie boli najbardziej. To, co jest bolesne to widok Johna dostającego piłkę na czystej pozycji w rogu boiska, który przez 2 bardzo długie sekundy zdaje się podejmować życiowe decyzje odnośnie tego czy rzucać czy wchodzić pod kosz. Nagle zbiera się w sobie, robi kozioł, pierwszy krok i zdaje sobie sprawę z tego, że przez brak siły w nogach i przy spadku prędkości i tak nie wymusi żadnego faulu, nie mówiąc już o trafieniu. W rezultacie nagle zatrzymuje się, wali wymuszonego fade away’a, który boleśnie zabija się albo na kancie tablicy albo na obręczy… Przeraża mnie póki co jego brak pewności siebie i mam nadzieję, że szybko się to zmieni.
3. Gdyby nie Delfino, który trafił w nocy 3 z 5 trójek, Bucks skończyliby mecz 0/10 za trzy. Swoją drogą, to co po pierwszej kwarcie zrobił Batum z Delfino też zasługuje na parę zdań – dawno nie widziałem tak agresywnego krycia bez piłki na tym etapie rozgrywek. W pewnym momencie wyglądało to tak, że Delfino rozpaczliwie łapał oddech już po przebiegnięciu na drugą stronę boiska, a Batum bezlitośnie na niego naciskał.Żeby nie było, pochwalę Carlosa, który zaczął sezon rewelacyjnie. Trafia z każdej pozycji, ma 48% skuteczność z gry, 46% za trzy i 100% z wolnych. Walczy w obronie i nawet solidnie zbiera. I dobrze – dopóki będzie grał na tym poziomie, Corey nie ma co liczyć na wyjście w pierwszym składzie.
4. Popatrzmy jeszcze na ławkę rezerwowych. Portland zaliczyli solidne triple-double: 43 punkty, 15 zbiórek, 12 asyst i 4 straty. Bucks z kolei: 31punktów, 12 zbiórek, 4 asysty i 7 strat. Boli, szczególnie jak przypomni się słowa Skilesa, że ławka Kozłów w tym sezonie będzie wyjątkowo silna i solidna…
5. Po raz kolejny mieliśmy też więcej strat niż asyst. Jennings, który w pierwszych meczach miał w sumie 5 strat, dzisiaj zaliczył 6. Salmons w tym sezonie ma więcej strat niż asyst (i mimo, że nigdy nie był wybitnych podawaczem, teraz ta rubryka razi dodatkowo). I co jeszcze ciekawe? Nikt w drużynie nie miał więcej niż 2 asyst (Jennings).
6. Grając u siebie nie można też pozwolić na 30 punktowy swing w wyniku. Zaczęliśmy od ładnie wyglądającego 14-2 po to, żeby w najgorszym momencie przegrywać już 68-86. Co więcej, Bucks w każdej kwarcie rzucali mniej punktów: zaczęli od 27, potem 18, w trzeciej 17 i na koniec żenujące 14.
7. Przed tym meczem Porland było drużyną, która najgorzej broniła rzuty spod kosza (pozwalali na 68% skuteczność przeciwników). Kozły mnie jednak załamywały spod obręczy – w sumie tylko 32 punkty przy 42% skuteczności. Maggette dał się aż 4 razy zablokować i tylko Bogutowi i Salmonsowi dwa razy udało się zakończyć akcję z góry.
8. Początek 1-3 nie jest dokładnie tym, czego się spodziewałem po naprawdę obiecującym offseasonie. Mam nadzieję, że to tylko i wyłącznie brak zgrania połączony z typowym już dla wszystkich drużyn, którym kibicuję prawem Murphy’ego. Im większe mam nadzieje, co do sukcesu drużyny, tym bardziej spektakularny jest jej upadek.
proud Bucks fans since '02 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.