Nie miałem szczęścia, żeby pojechać do Turcji na mistrzostwa, ale udało mi się za to oduzależnić od TVP Sport jeśli chodzi o oglądanie meczów  za sprawą FIBATV. Dzięki temu planuję kilka rzeczy: (1) wzbogacić swój materiał badawczy w pracy o kolejne kilkadziesiąt zanalizowanych meczów, (2) opracować ogólny wzór komentarza koszykarskiego mistrzostw, (3) jeśli będą gdzieś dostępne torrenty z meczami półfinałowymi i finałami (małym i dużym) z TVP Sport, zanalizuję tą samą metodą polski komentarz a następnie (4) porównam go z angielskim i (5) przygotuję finalne wnioski. Zabawa nie dość, że będzie genialna, to jeszcze być może zrobi się z tego kolejna publikacja.

W czasie komentarza można usłyszeć z góry ustalone frazy i zwroty, zajmowałem się nimi w magisterce, zajmuję się również nimi w doktoracie i wezmę je na tapetę także w czasie tych mistrzostw. Tymi charakterystycznymi elementami komentarza koszykarskiego są:

1. Modyfikatory (HM)
Najczęściej spotykany element komentarza – są to wszystkie dodatkowe informacje, jakie komentator podaje o jakimś zawodniku, opisując jego wygląd, zwracając się do niego po przezwisku, mówiąc na jakiej gra pozycji itd.

2. Odnośniki do bliskiej i dalekiej historii (RH / H)
Coś, co pojawia się głównie w trakcie przerw i innych czasów – ustalmy, że bliska historia zamyka się w wydarzeniach, które miały miejsce całkiem niedawno, natomiast odległa historia dotyczy się zawodników (czasów) z poprzedniej generacji.

3. Emocje komentatora (AE)
Element ten pozwala widzowi na stwierdzenie obiektywności i subiektywności komentatora, ponieważ język komentarza sportowego, szczególnie w transmisjach lokalnych, jest przesiąknięty subiektywnymi zwrotami, komentarzami i opiniami. Ciekawe, jak to będzie wyglądało przy komentarzu mistrzostw świata.

4. Ocena (EV)
Mimo, że równica między emocjami a oceną wydaje się być płynna, postaram się to odpowiedni rozdzielić. Nie zawsze przecież „głupie podanie” będzie odzwierciedlać nastawienie komentatora – często jest to po prostu jego subiektywna ocena co do danego zagrania.

5. Opis akcji (AD)
Serce każdej relacji, czy to telewizyjnej, radiowej czy zczubowej.

6. Strategia (ST)
Mimo, ze rzadko pojawia się w transmisji, nie wolno jej pominąć. Też chyba nie trzeba tłumaczyć na czym polega.

7. Podawanie wyniku i czasu (SC / TE)
Rzecz drobna, ale mało kto zdaje sobie sprawę z tego, jak często podawany jest czas i wynik meczu mimo, że cały czas mamy przed oczami grafikę z aktualnym wynikiem i czasem.

8. Statystyki (SS)
Wszystkie cyferki inne od czasu i wyniku. Ile kto ma punktów, zbiórek i asyst, podawane na bieżąco.

9. Przewidywanie przyszłości (FT)
Wszelkie próby zgadywania tego, co będzie dalej. Czy drużyna wyjdzie z grupy, na kogo trafi, co będzie, jak nie trafią tego rzutu itd. Typowe gdybanie.

Jeszcze taka jedna uwaga; ponieważ wszystkie mecze będę analizował „na żywo”, pomijam analizę gramatyczną (typu inwersje czy uproszczenia), bo po prostu nie będę miał na to czasu. Jestem jednak pewny, że efekt dokładnej analizy tak wielu spotkań będzie naprawdę warty mojej pracy (jeszcze jakby mi się udało porównać z komentarzem polskim to byłoby w ogóle pięknie).

Dziś zaczynam pracę już od meczu Litwinów, potem zahaczam o Chorwatów a na końcu ląduję w Argentyńskiej koszulce. Do dzieła!