Pociągnę przez moment najbardziej absurdalną sagę tego sezonu, której głównym bohaterem jest Stephon. Marc Stein z ESPN.com napisał niedawno artykuł, w którym pojawiły się pierwsze plotki odnośnie odejścia Marbury’ego do Bostonu. Ponieważ Starbury zarzeka się, że mimo wieku i tego, że nie grał od początku sezonu, jest w najlepszej formie od lat. Co z tego, skoro gracz Knicks zapowiedział, że jest w stanie zrezygnować góra z 1 miliona swojego wartego 20 milionów dolarów kontraktu. Z kolei włodarze Knicks odpowiadają, że Stephon owszem, będzie mógł wykupić swój kontrakt, ale za minimum 3 miliony. Czy będący u szczytu formy rozgrywający będzie w stanie zrezygnować z tak dużej gotówki i zdecydować się na przerwanie rocznej wegetacji wartej 20 milionów? Póki co, dalej nic wiadomo. Na necie pojawiły się za to pierwsze komentarze dotyczącego powyższego artykułu i zapraszam was na zapoznanie się z nimi.

Marcel Mutoni ze Slamonline.com pisze, że z jednej strony rozumie fanów, którzy cieszą się na możliwość kolejnego spotkania się Garnetta z Marburym w jednej drużynie. Z drugiej strony nie do pomyślenia jest to, że Marbury miałby w najmniejszą możliwość zdobycia mistrzowskiego pierścienia w tym sezonie.

Alan Hahn z The Knicks Fix uważa, że Marbury po przyjściu do Bostonu musiałby przede wszystkim popracować nad poprawieniem swoich relacji z Eddiem Housem. W meczu przedsezonowym w październiku panowie wymienili kilka zdań na średnio dżentelmeńskim poziomie i musieliby popracować nad swoim zachowaniem w szatni. Do tego dochodzi jeszcze kwestia podziału minut, bo z jednej strony Marbury miałby dzielić minuty z rewelacyjnym w tym sezonie ( a w zasadzie już od finałów) Rondo, a na dwójce rywalizowałby o wejście z ławki właśnie z Housem.

Na stronie Fanhouse’u Brett Pollakoff zwraca uwagę na to, że cała gra z zatrudnieniem Marbury’ego jest nie warta świeczki. Drużyna, która w 33 meczach przegrała jedynie 5, wcale nie potrzebuje kolejnego samca alfa, który ma zbyt duze inklinacje do dominowania i bycia liderem stada. Z jednej strony mógłby zagwarantować dodatkową siłę z ławki, ale z drugiej strony, mógłby być tak nieefektywny jak Sam Cassell, którego żenująca postawa na parkiecie spowodowała, że cały ten sezon siedzi grzecznie na ławce.

Z kolei Marc Bergman z New York Post pisze, że Marbury jest bardzo daleko od Bostonu w tym momencie. Stephon miał się pojawić na meczu Minnesoty z Golden State, aby spotkać się ze swoim kuzynem Telfairem i porozmawiać trochę z Crawfordem. Co prawda Marbury wspominał już o tym, że nie miałby problemów z byciem zmiennikiem dla Rondo w Bostonie, jednak niedawno pojawiły się kolejne artykuły w których czytamy, że jednak wolałby być pierwszym rozgrywającym. Czyżby wizyta w Minnesocie miała jakieś głębsze dno?

Paul Flannery z WEEI przypomina, że jeśli Marbury wsiądzie do Bostońskiego autobusu, to ktoś będzie musiał z niego wysiąść. Celtowie mają teraz komplet 15 zawodników w składzie, tak więc ewentualnie trzebaby było pożegnać się z kimś z trójki Gabe Pruitt, Bill Walker i Sam Cassell. Pruitt pokazał, że mogą być z niego ludzie, poza tym, jest ulubieńskiem Danny’ego A. Walker cały czas się szkoli w D-League, natomiast Cassell jest zajęty graniem 1-1 z Brianem Scalabrine i pracując jako „asystent” trenera.

No i na koniec czytamy Celticblog, który wymienia zalety i wady ewentualnego przyjścia gwiazdora Knicks do Bostonu. W podsumowaniu czytamy, że czasem takie ryzykowne zatrudnianie nieco szalonych zawodników przynosiło korzyści, dla przykładu mamy Dennisa Rodmana w Chicago czy Randy’ego Mossa i Corey’a Dillona w Detroit.

Jak narazie, polskie blogi nie poświęcają zbyt wiele czasu dla Marbury’ego.

O ewentualnym transferze pisze jedynie Wojtek na stronie enbiej.blox.pl traktując Marbury’ego jako piąte koło u wozu Celtics. Wszystko podsumowauje słowami: „A może w końcu Marbury się obudzi, weźmie do ciężkiej pracy. W końcu doborowe towarzystwo i mistrzowski team zobowiązuje do czegoś wyjątkowego..Dla niego może być to ostatnia szansa.”

Czy warto ryzykować chemię zespołu i pozyskiwać darmozjada?

PS.

Na jednym z Lakersowych blogów udało mi się znaleźć bardzo ciekawe podsumowanie tego, jak wygląda gra Kobe w zależności od tego, w jakich gra butach. Poniższy wykres rzuca nowe światło na statystyki koszykarskie.